Nerede O Eski Bayramlar!

İnsanlar çocukken geçirdiği bayramları, çocuk olmanın getirdiği saflık ve insancıllıkla her zaman daha iyi hatırlar ve şimdiki bayramların o ruhu kaybettiğini düşünür. Halbuki ruhu kaybedenin bayramlar değil de kendisi olduğunu fark edemez. Evet bir kaç yıla kadar tam olarak düşündüklerim bunlardı. Fakat son bir iki yıldır çevreme dikkatlice baktığımda durumun bu kadar basit olmadığını , gerçekten de bayramların ruhunun çok süratli bir şekilde değiştiğini fark ettim. En son gördüğüm bir reklamda bir amca “bizim zamanımızda bonusa bilmem kaç taksit yoktu, beyhude geçti ömrüm” diye yakınıyordu. Haklıydı belki amca. Onun zamanında yoktu böyle kampanyalar ama çok daha etik bir bayram anlayışı vardı. Bayramlar artık tamamen paranın emrine girmeye başlıyor. Bayram öncesi yapılan alışveriş çılgınlığı ve tatil için 5 yıldızlı otellerin doluluğu bunun bir göstergesi. Bir de alttan alta bayramlar bir şekilde Noel`e benzetilmeye çalışılıyor bence. ”Dinimizi yok etmek istiyorlar aman dikkat edin münafıklara” gibi bir şeyden bahsetmiyorum, yanlış anlaşılmasın. Bu benzetme çalışması da tabi ki paraya hizmet uğruna yapılıyor. Mesela son 1-2 yıldır bir “İyi Bayramlar” lafı türedi, her yerde karşıma çıkıyor. Çarşıya çıkıyorum, esnaf iyi bayramlar diyor. Yolda konu komşu görüyorum aynı şekilde birbirimize “iyi bayramlar “ diyoruz. Açıkçası bu bana filmlerde gördüğümüz“Mutlu Noeller” repliğini anımsattı bir anda. Bir de bayramdan önce yapılan reklam filmleri. Aileler bir araya geliyor, yok coca colalar açılıyor, ülker şekerler yeniyor. Ne bileyim bayram yemeğinden sonra bulaşıklar yıkanırken Calgon kullanılıyor. Herkes bir mutlu huzurlu bu gerçeklikle hiç alakası olmayan ortamlarda. Böyle bir bayram imajı satılmaya çalışılıyor hep. Yakında Hollywood Noel filmleri gibi bayram filmleri de yapılırsa şaşmam açıkçası. Yine de bayramlar bence hala güzel ve bu yaşıma rağmen hala harçlık bekleyebiliyorum sağdan soldan.. O yüzden yine de herkese “ İyi Bayramlar!”.