Avustralya`nin dünya tarihine kattigi en önemli seyi sorsalar, hic düsünmeden ACDC derim. Rock & Roll ün hakkini sonuna kadar veren, belki de en büyük temsilcisi. 2000 yilinda cikarttiklari Stiff Upper Lip`ten sonra grup 8 yildir suskundu. Ta ki simdiye kadar. Avustralya`da 18 Ekim`de, dünyada da 20 Ekim`de yeni albümleri Black Ice`i yayinliyorlar; fakat torrente düstügünden albüm elime gecti.
Ilk söylenmesi gereken; grubun kesinlikle, nasil olsa her türlü satariz diye düsünmedigi -ki banko satarlar- gayet yerinde ve basarili bir calisma oldugu. Tamam bir ''Back In Black'' degil belki; ama zaten kac tane o ayarda albüm var ki Dünya`da? ACDC nedir deseler, sert, tempolu ve agresif derim ben. Albüm de aynen öyle. Sert, agresif, tas gibi bir albüm. Kesinlikle ACDC standartinin altina düsmemisler, kaliteyi elden birakmamislar.
Albüm 15 sarkidan olusuyor. Ilk dinlemelerden edindigim izlenimlerce, özellikle Rock N Roll Train, Black Ice, Rockin All The Way, Money Made, War Machine kafadan kopartan sarkilar. Digerleri de her zaman keyifle dinlenebilecek ortalama ACDC sarkilari ayarinda. Belki arada atladigim, hakkini veremedigim olmustur, dedigim gibi daha yeni dinledim. Bir iki kelam da albüm kapagina. Acikcasi genele kiyaslaninca begenilebilir; ama ben ACDC`den daha etkileyici bir kapak bekliyordum. Dirty Deeds Done Dirt Cheap`in kapagi, Highway to Hell`in kapagi nere bu nere yani. Yine de dedigim gibi fena degil.
Angus Young`in da önünde saygiyla egiliyorum. Hala bu tempo, hala bu kadar güzel ve keyifli sarkilar yaziyor. Gercekten isinde sayili isimlerden, büyük üstad. Yine aralarda ördek dansini yapacak sololar yazmayi ihmal etmemis kendine, büyüksün. Brian`in da sesi o yasta hala nasil öyle cikabilir, anlayamiyorum. Alicam o sapkandan, farz oldu.
Eline saglik ACDC diyor ve albümü digerlerinin yanina gönül ferahligiyla kuzu gibi yatiriyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder