11 Şubat 2012 Cumartesi
Kavrayışlar
Yaşlandım.Alelade bir yaşlılık değil bu . Öyle geyiği yapılan cinsten değil. Atomlarımda hissediyorum yaşlılığı. Vücudumdaki her hidrojen atomunun 13 milyar yaşında olması beni yoruyor. Demir, çinko nisbeten daha genc , ama nerden baksan 6 milyar yaşında onlar da. Yani milyarlarca yıldır bir şeylerle birleşmeye bir şeyleri taşımaya çalışiyorlar. Bense yoruldum. Yeni bir şey uretmek icin birlesmek zor geliyor. Sadece patlayabilirim. Onun icin de ne yeterli kütlem ne de enerjim var. Bir de bunun yanında hacmim çok genişledi. Yani kaybettim yoğunluğumu. Yoğunlasamıyorum. Tek şansım uzayda kapladığım bu gereksiz alanı küçültebildiğim kadar küçültmek. Bunun için de basınç gerekli. Soğumam gerek. Hal değiştirmem. Katılaşmam. Ama hiç biri yok. Şeklimi kaybettim. Bulunduğum ortamın şeklini bile alamıyorum bazen. Halbuki insan katı olmalıdır. Hatta çok yoğun ve çok fazla enerjiye sahip olmalidır. Çekirdeği neredeyse bir küp şeker kadar , ağırlığı bütün insanların ağırlığından fazla olmalıdır. Adeta bir beyaz cüce olmalı, nisbeten genç bir yıldız bulmalı ve onla birleşip patlamalıdır. O zaman bir sürü yeni element yeni madde ortaya çıkacak ve bütün bunların dışında evrende görüp görebileceğin en güzel görüntü peyda olacaktır. : bir supernova.. İşte o zaman tekrar uzaya savrulup tekrar evrenin her köşesine yayilabilir, insan..
3 Şubat 2012 Cuma
Pi
İnsanın hayatta bir sabiti olması iyidir, kendisinin sabit olması ise berbat. İnsan hareket etmelidir. Newton un hareket yasalarını iyi bilmelidir. Birincisinden uzak durmalıdır. Eylemsizlik kaçmaktır. İkincisine dikkat etmelidir, çünkü üzerindeki kuvvet ve kütlen değişirse her şey değişir. Yavaşlayıp durabilirsin hatta geriye dönebilirsin ya da daha kötüsü ivmen sıfırlanır ve sabit hıza hapsolursun. Sonuncusu ise en önemlisidir. Çünkü her etkiye bir tepki vermeni öngörür. Tepkisizlik öldürür. Ama tam da eşit kuvvette ve zıt yönde tepki vermelidir insan. Tepkinin yönünü ve şiddetini değiştirirsen yasadan ve doğaldan uzaklaşırsın. İnsan doğadan ve doğaldan koptukça yalnızlaşır. Fazlalaşır. Bir fazlalık haline gelir. Dışlanır.Dışlaşır.
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)