27 Ekim 2009 Salı

Bu Blog Ölmedi Yüreğimde Yaşıyor...



Evet.Bitiyordu.Artık ölüm döşeğindeki bir hastayı bekler gibi blogun kapanmasını bekliyorduk.

Fakat tüm umutların tükendiği anda o ortaya çıktı. En parlak,en ulu ve en kıymetli yıldızımız bütün ışıklar söndüğü anda parlıyor.Hayır, Earendil* den bahsetmiyorum. Basbayağı sedürt bu parlayan. Tanıdığımız, bildiğimiz sedürt.

O kadar soğumuştum ki blog'tan. Yazı değil yazıcık dahi yazacak mecalim ve isteğim kalmamıştı. Arada girip çıktıkça sağ tarafta : Ekim(1) i görüyor, için için kan ağlıyordum. Ara ara bir gaz gelse ve yeni bir yazıya başlasam hemen aklıma spicoli geliyordu. Ve ona bütün benliğimle haykırmaya başlıyordum : " Yazarsan Ekim'e , yazmazsan... kadar "

Bu sözün ardından bütün dikkatim dağılıyor, bir tek harf dahi basmıyordu parmaklarım. Fakat onu gördüm. Evet o yazı, sedürt'ün yazısı... Yeni bir umut olmuştu benim için. Hala yazabilirdik.Hala bir şeyler üretebilirdik. Tükenmemiştik."Modern gibi kadınla çıkan ve 3 ay sonra tükenip Pink Floyd'un yeni kasetini almaktan bahseden ve bu şekilde ilişkisini bitiren erkek figürü**" değildik biz. Evet, daha yapacak işlerimiz vardı.

Teşekkürler sedürt. Tekrar sahalara dönmek güzel.

"* ve ** " ı hakkaten çok merak ettiyseniz bana mail atın.Evet kimsenin atmayacağını biliyorum hehe.

5 yorum:

sedürt dedi ki...

bana bu blog bitti dedirtemezsiniz!! hala anlatacaklarım var.

there and back again

Adsız dedi ki...

bi dakka!
kendisini ne kadar sevsem de,, çabalarıma sedürt adlı şahsiyetin gölgesinin düşürülmesine izin vermeyeceğim..
to be continued...

sedürt dedi ki...

bu geri dönüşte pek sevgili "adsız"ın katkıları yadsınamaz hakkaten. iyi ki varsın adsız

kamera ve kamaranın arkasındaki kadın dedi ki...

ksp o el insin.

Spicoli dedi ki...

Ulan Filmekimlerini yazaydım bari iyiydi de 2 haftadır ilk kez internete giriyorum.