Otuzbirinci Nesil

Yeniden yaşamaya başlamadan önce Yapılacak işlerim var Görülecek hesaplarım Kötü kişi oldum kendimle Kendimden özür dilemeliyim Sırf aynı şehirde yaşıyoruz diye Yakışır mı onca sokağın ırzına geçmek Hem ne akla uydum da yazdım o mektubu Hadi yazdım neyse,ne bok yemeye yolladım! Yeniden yaşamaya başlamadan önce İyice bir yıkanmalıyım Bir çivit mavisinde çitilemeli günlerimi gecelerimi Tırnaklarımı kesmeliyim Sokağa çıkınca ilk iş bir maden suyu içeceğim İstanbul`da olsam İstanbul`da olsam Çocuklu bir dostum var kalkar onun evine giderdim Daha olmazsa Metin`i bulurdum. Şu ağaca yalvarayım en iyisi Diyeyim ki bre ağaç Ömrün uykuyla geçiyor nasıl olsa Bir sefer de ben gireyim düşüne. Bi de o türlü yaşayayım Bakın işte yeniden yaşamaya başlamadan önce Kafama bir çeki-düzen verip Dayayıp döşemeliyim içimi. Paraya kıyıp bi de kilim almalı Bağdaş kurup çökmeli üstüne Otura otura belki ben de o kilime dönerim Yeşili mavisi uslu. Yeniden yaşamaya başlamadan önce Adam olmanın çaresine bakmalıyım Bu haytalğın sonu yok. Bi şeyler yapmalıyım Kahvecilik ederim hiç değilse Avazım çıktığı kadar “Şekerli Biiir” diye haykırırım Bana varmayacaklarını bile bile Kızlara evlenme teklif eder gönüllerini alırım O da mı olmadı tutar çocuklara masal anlatırım Ben de bir işe yararım elbet Değil mi ya ben de insanım Yalnız işte yeniden yaşamaya başlamadan önce Abaza çekmeyi bırakmalıyım Can Yücel