12 Mayıs 2009 Salı

Paylaşmak İstedim - 8


İnternette çok sık rastladığım videolar yazılar falan var şu aralar. 90larda çocuk olmak tandanslı ve sonu “hangimiz o günleri özlemiyoruz ki” şeklinde son bulan videolar. Sobada kızartılan ekmeğin tadından dem vuranlar, ateri oynamaktan “duck hunt” oyunundan bahsedenler, yonca evcimik falan diyenler bile var. Zerre özlüyorsam şerefsizim o günleri. 90ların tek güzel yanı televizyonda “Back to the Future”ın çok sık yayınlanmasından başka bir şey değildir. İnsanların sürekli bu geçmişe özlem duyması ve bu özlemi sağda solda dile getirerek ekmek yeme çalışmaları hakikaten şaşırtıyor beni. Ne biçim bilgisayar oyunları var şimdi ne "duck hunt"ından bahsediyosun sen arkadaşım? Alsan toplasan şu adamları bir adaya doldursan versen sobayı, versen atariyi, versen yonca evcimiği, çılgın bedişi yemin ediyorum bir hafta sonra hepsi pes eder modern toplumun bokunu yiyim ben, kurtarın beni buradan diye inlerler. Birbirimizi kandırmayalım.

5 yorum:

Spaceships dedi ki...

:) insanların çılgın bedişi özlediğini sanmıyorum x) atariye commodore'a falan değil de, o senelerde yaşanan hayata özlem o. yani benimki öyle. keşke serdar ortaç yine göbekten zeytin yese de seyretsek diyeni ben de o adaya gönderme taraftarıyım. ama çocukluktan, gençlikten, saf duygulardan dem vurur, o zaman tamam derim. yani bütün o 90 özleminin ana fikri "hangimiz çocuk olmayı özlemiyoruz ki" sanırım daha çok.

feri dedi ki...

benim de özlediğim yönleri var 90 ların ne yalan söyleyeyim.
mesela pazar günleri bıcı bıcı yaptıktan sonra bizimkiler(yerli dizi yanlış anlaşılma olmasın)eşliğinde sıcak yatağa süzülmeyi,annemle,jack daniels sebebiyle kafayı bulmamın neticesinde lost and found söylerken(babam her ne kadar anırdığımı iddaa etse de)babama yakalanmamın ardından tartışmak yerine;tv de tsubasa ve yalan rüzgarı nın aynı saate çakışması sebebiyle misafir odasını parselleme üzerine tartışmayı,anaokuluna giderkene mahalledeki büyükçe kızların beni kucaklarına alıp mıncıklamak için kovalamasını,anaokuluna gitmek istemediğim için annenim elinden kurtularak okul bahçesinde kendisinden kaçmam ve tüm tehditlerine kulak asmayarak haklı isyanımı sürdürmemin akabinde bir grup ilkokul çocuğunu üzerime salmasını ve çocukların 'olum ne hızlı koşuyo lan bu pezevenk'yakınlamaları eşliğinde beni yakalamaya çalışırken bi taraflarından kan gelmesini, özlemiyorum desem yalan olur can sedürt.neyse olay daha fazla 'feri ve çocukluğu üzerine freud yan bir bakış'a dönmeden olayı kapatayım.gördüğün üzere o günleri özlemek için bazılarımızın haklı sebepleri var can sedürt canan sedürt.

sedürt dedi ki...

@spaceships

hah bak böyle senin dediğin gibi deseler, "90lara koyayım özlediğim çocukluğum" deseler hiç sesimi çıkarmam, usulca başımı sallarım, ben de bi çocukluğuma dönerim hüzünlü dakikalar yaşanır göz yaşları sel olur falan ona lafım yok. benim sözüm 90lar fetişistlerine. 90ların bi olayı yok, çocuk olmak güzel. mesela olaylar şöyle gelişseydi: yontma taş devrinde hayatının ilk 15 senesi geçtikten sonra hayat bir anda 2000li yıllara geçseydi insanlar gene saçma sapan video yapıp şöyle derlerdi: "yontma taş çok iyiydi taşları yontarak iş yapardık, duvarlara da resim çizerdik alfabe de yoktu çok acaip günlermiş ne muhteşemmiş". insanlar çok acaip.

@feri

ah feri vah feri ne diyeyim ben sana. girmişsin 90ların klişelerine, bizimkiler demişsin, pazar günü banyosu demişsin ne diyeyim ben sana. istediğim gün banyo yapabildiğim, internetten zilyon tane diziyi canım sıkıldığı anda izleyebildiğim toplum düzenini hiç birşeye değişmem arkadaş. hem onu geçtim insanların elinde opsiyonel olarak sadece pazar günleri banyo yapıp internetten de olsa bizimkiler izleyebilme imkanları da hala mevcut. lakin kızların kucakları mevzusu biraz sıkıntılı bak. modern toplumun buna bir çözüm getirebileceğinden pek emin değilim. hak veririm sana orada.

feri dedi ki...

@sedürt
olum anlatamadım galiba.kızlar diyorum,kovalıyolardı diyorum,kucaklarına alıp peluş bebek misali mıcıklıyolardı diyorum...benimkisi kişisel bi özlem,yoksa int çağına bi lafımız yok.zira halihazırda ben de birçok akranım gibi dizidir,filmdir hayvan gibi sömürmekteyim int denen mereti.
rica ederim klişe falan diyerek daha fazla rencide etme,beni 90 lardaki o haşarı ve mutlu çocukla baş başa bırak...

Adsız dedi ki...

Çok güzel ifade etmişsin. kesinlikle katılıyorum :))